Zuid-Thailand & Cambodja

Hello Hello! Bij deze weer een update, vanuit Vietnam's grootste miljoenenstad ditmaal.
De laatste update vond plaats in Krabi, Thailand. Na een kort verblijf in Krabi zijn we doorgegaan naar backpackersplaatsje Ao Nang. Hier hebben we gezellige avonden gehad met mensen die we eerder ontmoet hadden op de Surin Eilanden. Ook zijn we met hen een dag gaan vissen op zee, samen met een Thaise vissersman. Met hoge verwachtingen vertrokken we, helaas viel het wat tegen. Een paar kleintjes binnengehengeld, het hoogtepunt was een kleine barracuda. Desondanks hebben we met z'n allen een hele gezellige dag gehad!
Na Ao Nang hadden we nog geen genoeg van de zee en het strand, dus zijn we verder gaan reizen naar twee heerlijke eilanden. Koh Lanta & Koh Tao.
Koh Lanta ligt aan de Westkust van Thailand, hier hebben we een scootertje gehuurd en het eiland rondgereden. Ook de halve finale van Ajax in de Europa League gekeken met een aantal Ajacieden, een groot feest uiteraard. Tijdens de finale was het een stuk stiller, maar daar zullen we het niet meer over hebben..
Na Koh Lanta besloten we door te gaan naar Koh Tao, een eiland aan de Oostkust van Thailand. Na een dag reizen kwamen we aan met mooie plannen; ons duikbrevet halen en de maandelijkse Full Moon Party bezoeken.
Eerst hadden we 2 dagen de tijd om het eiland te verkennen, wederom een scootertje gehuurd en lekker gaan rondrijden. Rustige strandjes ontdekt waar we prachtig konden snorkelen, daar staat Koh Tao bekend om. Ook zijn we een dag naar Nagyuan gegaan, een eilandje net van de kust af. Een prachtig eiland werd ons verteld, met de meest witte stranden. Helaas was er van de witte stranden niet meer veel te zien. Dit eiland is een trekpleister voor Chinezen, het hele strand lag vol. Toch hebben we een fijne dag gehad!
Aan het einde van de dag werd ik wat ziek, het was erg heet geweest dus dacht ik zelf aan uitdroging. Toch even naar de dokter gegaan toen de klachten verergerde, bloed laten prikken en verschillende onderzoeken gedaan, de volgende dag werd duidelijk dat ik het virus Dengue opgelopen had. De ziekte klinkt wat akelig, in het Nederlands noemen we het de knokkelkoorts. Een tropische koorts, overgebracht door muggen, waar je een paar dagen goed ziek van bent. Belangrijkste regel; geen alcohol! Ik kon dus alvast fluiten naar ons bezoekje aan de Full Moon Party die voor de dag erna op de planning stond. Ook mocht ik absoluut mijn duikbrevet niet halen tot ik beter was, het uitstellen bande cursus was helaas geen optie, onze VISA verliepen een week later.
Waar Thailand minder leuk eindigde voor mij, eindigde het fantastisch voor Danny! Hij heeft gelukkig zijn duikbrevet wel kunnen halen en heeft een aantal geweldige duiken gemaakt. Aan het einde van de cursus heeft hij nog twee fundives gemaakt. Hier heeft hij bijna een half uur (met ontzettend veel geluk) kunnen zwemmen met een walvishaai. Zo blij voor Danny!
We hebben een geweldige maand gehad in Thailand, een heerlijk en zorgeloos vakantieland.
Toen ik weer opgeknapt was zijn we twee dagen gaan reizen naar Cambodja. We kwamen aan in Siem Reap. Even hadden we een lichte cultuurschok, Cambodja lijkt qua armoede meer op Nepal. Thailand is zoveel verder, zoveel meer Westers. In Siem Reap hebben we hele leuke dagen gehad. In 2 dagen hebben we een gedeelte van de tempels van Angkor Wat ontdekt, één van de zeven wereldwonderen. En het was een wonder! Junglebook achtige tempels verstopt in dichtbegroeide bossen, echt ontzettend mooi. Twee dagen was ook genoeg, daarna werden wij een beetje 'tempelmoe'. Je kunt maar een luxeprobleem hebben...)Ook hebben we een landmijnenmuseum bezocht, dit maakte veel indruk. Ontzettend veel mensen in Cambodja zijn verongelukt of zelfs overleden door landmijnen, voornamelijk in de grond gestopt door Amerikanen. Jaarlijks verongelukken nogsteeds zo'n 500 mensen door landmijnen, voornamelijk jonge kinderen op het boerenland die een potje voetbal spelen..
Naar schatting liggen er nog zo'n 4 tot 5 miljoenen actieve landmijnen in de grond van Cambodja. Bizarre aantallen!
Siem Reap zelf is een leuk plaatsje dat enorm toeristisch is geworden door de tempelcomplexen die er omheen liggen, dat wij het pure Cambodja hier niet gingen vinden was al snel duidelijk. Na Siem Reap zijn we doorgereisd naar de Cambodjaanse hoofdstad, Phnom Penh. Wij vonden dit een minder leuke stad. Groot met 1,5 miljoen inwoners, arm en best een beetje viezig. Maar dit is een échte Cambodjaanse stad. Bedelende vrouwen op straat met pasgeboren babies, 7jarige jongetjes die smekend meters met je meelopen of ja asjeblieft zijn armbandjes wil kopen, honden boven de bbq en ratten lopend tussen de groentes op de lokale markt. Phnom Penh is onmisbaar tijdens een reis naar Cambodja, ook deze stad heeft ontzettend veel geleden tijdens de oorlog met de Rode Khmer.
Op onze eerste dag hebben we de killing Fields en de oude gevangenis bezocht. Dit was geen leuke dag, deze oorlog is 40 jaar geleden pas opgehouden. De gevangenis (S21), waar onschuldige burgers werden vastgehouden door de gestoorde Cambodjaanse Rode Khmer was bijna in dezelfde staat gebleven. Bij sommige verhalen en in sommige martelkamers wilde je liever je oren en ogen dichthouden, maar dan besef je dat dit destijds de realiteit was. Het is een prachtig maar zeer confronterend museum geworden. Honderden foto's op de muren van slachtoffers waaronder ontzettend veel kleine kinderen. Zulke doordringende foto's, kindjes met grote bange bruine ogen. Het enige wat je dan doet is jezelf afvragen wat er met die kleintjes en hun familie gebeurd is, zo onmenselijk..
Na een bezoek aan de gevangenis zijn we een stukje verder gereden naar de Killing Fields. Hier zijn na de oorlog ontzettend veel massagraven opgedoken met de meest vreselijke verhalen, verhalen van zowel soldaten die het ontdekt hebben als van een van de weinige mensen die het overleefd hebben. Wanneer ik wegliep van de Killing Fields voelde het als een opluchting om van die horrorgedachtes weg te zijn. Tegelijkertijd besef ik me dat hier het einde was voor 2 miljoen (!) Cambodjanen. Tijdens deze 4 jaar durende oorlog zijn alleen maar onschuldige mensen vermoord, waaronder ook veel kinderen en babies. De Rode Khmer, onder leiding van Pol Pot, had een belachelijke visie over Cambodja. Hij wilde dat iedereen in het land gelijk werd, hij wilde al het geld afschaffen en een boerensamenleving ontwikkelen met ruilhandel. Volgens hem hadden slimme mensen de samenleving van Cambodja verpest. Iedereen die een opleiding had gevolgd, twee talen sprak of zelfs een bril droeg vermoord moest worden. En met hem zijn hele familie. Ook bizar is dat Pol Pot, eindverantwoordelijk voor de dood van al deze mensen, in 1997 overleden is aan een hartaanval op 73-jarige leeftijd. Zijn compagnons zijn allen tussen 2007 en 2012 veroordeeld voor een levenslange gevangenisstraf. 30 jaar na de oorlog dus!
Gelukkig is deze vreselijke oorlog na 4 jaar gestopt, omdat het pas 40 jaar geleden is zit alles nog vers in het geheugen van de meeste mensen die je nu op straat ziet lopen in Cambodja.
Na deze heftige dagen waren wij toe aan een beetje leuke ontspanning, dus zijn we naar het zuiden van Cambodja afgereisd. Zo zijn we in een paradijsje terecht gekomen, Koh Rong Samloem. Een rustig eiland dat steeds populairder wordt onder toeristen. 5 jaar geleden was het onbewoond, nu staan de grootste delen van de kust vol met bungalows en resorts gerund bij, inmiddels rijke, Russen en Europeanen. Op het eiland was buiten eten slapen en zwemmen niet veel te doen. Terwijl wij met een heleboel andere Westerlingen aan het genieten waren van het zonnetje en de zee, waren verdeeld over het strand Cambodjaanse mannen en vrouwen hard aan het zwoegen in de hitte om het strand zo schoon mogelijk te houden. We voelen ons hier altijd nog ongemakkelijk bij, het is vaak zo'n zielig gezicht. Maar waarschijnlijk zijn deze mensen hartstikke blij dat ze kunnen werken.
Ook Cambodja was een bijzonder land met een hele heftige achtergrond, het was ons bezoek meer dan waard. Het heeft op een hele andere manier indruk op ons achtergelaten dan Thailand.
Vanuit het rustige eiland zijn we na een 14uur durende busrit aangekomen in Vietnam! In een stad met 12 miljoen inwoners en 7 miljoen scooters; hectiek dus! We zijn in Ho Chi Minh City, het vroegere Saigon. Tijdens de Vietnam Oorlog was dit de legerbasis van Amerika, we hebben ons laten vertellen dat hierdoor Ho Chi Minh verruit de meest westerse stad van Vietnam is.
Vandaag hebben we de Cu Chi tunnels bezocht, echt bijzonder! Tijdens de oorlog hebben de Vietnamezen niet alleen tunnels gebouwd, maar een complete stand onder de grond. Vanuit hier konden ze zich goed verdedigen tegen de Amerikanen.
Ook zijn we naar het War Museum geweest, hier werd ons iets meer duidelijk wat de Amerikanen de Vietnamezen aangedaan hebben tijdens deze oorlog. Een vreselijke tijd voor de Vietnamezen, echt verschrikkelijk en alweer zo onmenselijk. De komende dagen zullen we hier hopelijk meer over te weten komen. Maar ondanks deze grote schade aan Vietnam zijn we Vietnamezen zo ontzettend lief, opgewekt en gastvrij. In de komende 4 weken zullen we het land doorreizen naar het noorden, met als eindbestemming Hanoi met hopelijk nog genoeg tijd voor Sapa. Vietnam is namelijk bijna 2000 km lang!
We zijn al 2,5 maand onderweg, de tijd vliegt.. Maar tegelijkertijd lijkt ons avontuur in de Himalaya van Nepal weer zo lang geleden. We blijven ons verbazen. Tot de volgende! Liefs Danny & Iris