Joehoe! Inmiddels zijn we 1,5 maand onderweg. Huh whut?! Het voelt voor ons alsof we pas net bezig zijn, maar wanneer we beginnen met herinneringen ophalen beseffen we weer even hoe veel we gezien hebben.
Inmiddels zitten we om exact te zijn 3902 km verwijderd van Nepal, ergens in het zonnige zuiden van Thailand. We zullen het eerlijk opbiechten; dit gedeelte hebben we met het vliegtuig gedaan. Het lopen was even genoeg geweest.
2,5 week terug..
Daar begon ons safari avontuur in Chitwan, het wilde junglegebied van Zuid-Nepal dat op de grens met India ligt. 3 dagen en 2 nachten de jungle in met onze twee gidsen, Yam en Bisnou. Tijdens onze busrit van Pokhara naar Chitwan werd het steeds tropischer, groener en zagen we steeds meer muggen en andere gekke insecten voorbij vliegen. Toen we aankwamen werden we hartelijk verwelkomt door onze gidsen. Zij zijn een van de weinig organisaties in Nepal, of überhaupt in Azië, die níet achter activiteiten met olifanten staan. Om ons de waarheid van olifanten in de toeristenbranche te laten zien namen ze ons mee naar het Elephant Breeding Center. Hierna konden we zelf het besluit nemen over de rest van onze jungleactiviteiten. Deze olifanten waren 'Government Elephants' en dus de best verzorgde toeristenolifanten van Nepal. De babies liepen los rond maar de volwassen olifanten zaten allemaal met een poot vast aan een ketting, hier waren ze zelf duidelijk niet happy mee. Iedere toerist betaald bij binnenkomst voor een ticket. Om wat te zien? Ongelukkige olifanten onder een dakje. De charme was er voor ons vanaf, toen wisten we zeker dat we geen activiteiten met olifanten wilden doen tijdens onze jungletocht, iets wat razendpopulair is onder toeristen. Midden op straat tussen de vele auto's, kippen en geiten zagen we ook olifanten lopen, dit zijn private Elephants. Onze gidsen vertelde ons wat hiermee aan de hand is. Net zoals wij thuis een hond of kat hebben zijn er Nepalese mensen met een olifant. Zij laten de olifanten ook uit, maar dan met 6 toeristen in een mandje op zijn rug en een beschilderd voorhoofd. In plaats van een riem heeft het baasje een stok met ijzeren pin in zijn hand, hiermee steekt hij de olifant op zijn hoofd. De rest van de tijd staat de olifant onder een afdakje met zijn poten vast aan een ketting. Een ontzettend triest gezicht, dan te bedenken dat olifanten in Nepal over het algemeen nog beter behandeld worden dan olifanten in Thailand. De olifanten zijn zo tam, je merkt dat er iets niet klopt. Wilde dieren knuffelen is tegen de natuur in. Teruggekeerd van het Elephant Breeding Center liepen we een stuk langs de rivier met onze gids. Dit liep uit tot een onverwacht geweldige ervaring, een stuk verderop stond een reusachtige neushoorn een badje te nemen. We probeerde zo dichtbij mogelijk te komen tot we op 5 meter afstand waren en geweldige foto's konden maken. Even had ik het gevoel dat ik in de Beekse Bergen was en er een hek tussen ons en de neushoorn stond, maar dat is dus niet zo! Je bent echt in het leefgebied van deze beesten, een bizar idee. Toen de neushoorn zich ietwat geïrriteerd omdraaide richting ons moesten we ook zo snel mogelijk weg zien te komen.
De volgende ochtend begon ons weekend in de jungle met een kano tocht waar we krokodillen gespot hebben. Diezelfde dag hebben we door de dichtbegroeide jungle gelopen, hier hebben we meerdere neushoorns gezien en zelfs een luipaard op afstand! Een heel bijzonder verschijnsel, de gidsen zien er gemiddeld één per jaar. Rondom de jungle wonen ook lokale mensen, illegaal plukken de vrouwen groentes en fruit in de jungle om te verkopen. De gidsen van Chitwan zijn hier niet blij mee, de lokale mensen jagen zo de wilde dieren op afstand. Met 2en maakte zij het geluid van een boze neushoorn, zonder dat de vrouwen ons konden zien. Ze begonnen met zn alle super hard te gillen en klommen even later de boom in. Haha, dat was lachen! En natuurlijk een beetje hun verdiende loon.. In de avond arriveerde we in een dorpje diep in de jungle, in het Madi-gebied. Tot 3 jaar terug was dit een groot dorp, nu was er niet meer veel van over. Onze gidsen vertelde ons dat een wilde stier (mannetjes olifant) in een puberale bui ontzettend veel huizen verwoest heeft en verschillende volwassenen en kleine kinderen gedood heeft. Vanaf dat moment zijn uiteraard vele mensen uit het dorp gevlucht. Dat werd lekker met een gerust hard slapen dus... Gelukkig werden we de volgende dag op dezelfde plek wakker voor een dag tijgers spotten! Eindstand; een dag vol met spotten maar helaas zonder tijgers. Tja, that's wildlife! Voorbij huppelende hertjes zijn ook mooi hoor, maar dan is 11 uur lang doodstil in de bosjes zitten best lang.. S'-avonds hebben we nog een Dal Bhat (typisch Nepalees eten) gescoord en zijn we lekker gaan slapen. De volgende ochtend was het tijd om de geweldige jungle te verlaten, wat was dat fantastisch! Het was tijd om terug te gaan naar Kathmandu en hier Nepal officieel af te sluiten. Wat hebben we daar een bijzondere tijd gehad en wat hebben we veel verschillende landschappen gezien!
De 18e zijn we vroeg opgestaan om onze vlucht naar Thailand te nemen, tijd voor het volgende avontuur dus! Van vrienden en kennissen hadden we vernomen dat Bangkok een gekkenhuis zou zijn. Eenmaal aangekomen werd het tegendeel toch even bewezen, wat een rust in vergelijking met Kathmandu! Wij vonden het eerder het Aziatische zusje van New York ofzo. Wij zaten dan ook wel in een luxe en relaxte buurt, Sukhumvit. In een hotel dat totaal niet in ons backpackersbudget past maar dit hadden we te danken aan Marcel en Sandra, een kado voor onze verjaardagen. Hier hebben we 4 dagen heerlijk kunnen relaxen aan het zwembad. Aan de andere kant van de stad, in de buurt van Koh San Road, is het meer een gekkenhuis. In Bangkok hebben we heerlijk geproefd van de Thaise keuken, tempels bezocht en uiteraard een Co van Kessel fietstour gedaan. Dat was leuk!
Op dag 5 namen we in de avond de nachttrein naar Surat Thani, in het zuiden van Thailand. Tijdens dit ritje hebben we (of eigenlijk ik) zo gelachen. Samen sliepen we in een stapelbedje dat duidelijk gemaakt was voor een Aziatisch postuur. Danny mag dan half Indonesisch zijn maar het postuur heeft ie toch absoluut van een Hollander. Hij had het ruime bed onderin, hier paste hij diagonaal met ingetrokken knieën nét in! Maar ach, even een tukkie doen en de volgende ochtend wakker worden op bestemming is toch ideaal. Uiteindelijk hebben we nog prima geslapen ook.
Diezelfde dag zijn we begonnen met Khao Sok, een prachtig meer dat omringd wordt door één van de oudste regenwouden ter wereld. Je hebt dan toch het idee dat je op een bijzonder afgelegen plekje in de wereld bent. Nee hoor, eenmaal in de longtailboot naar onze slaapplek werd al snel duidelijk dat zeker de helft van onze groep Nederlands was en wij met een van de Eindhovenaren zelfs gedeelde kennissen hebben. Lekker avontuurlijk! Haha, gelachen hebben we wel. We hebben een tocht gedaan door een grot met honderden vleermuizen en spinnen, dat vond ik iets minder lachen. Verder hebben we tijdens de bootsafari Gibbon aapjes gezien. De natuur is prachtig daar.
Na Khao Sok zijn we doorgereisd naar de Surin Islands, wát een paradijs! Nog nooit zagen we zo'n wit strand en zo'n blauwe zee. Het is er erg rustig, het is moeilijk bereikbaar en er is één restaurantje op het eiland. Dat was 5 dagen lang minstens 2x per dag rijst eten dus. We hebben 4 nachten in een tent geslapen op het strand. Het matje was geen matje te noemen en al snel werd duidelijk dat uitgerekend ons tentje onder een boom stond die vol hing met vliegende honden. Het klinkt als een grap, nou...was het maar een grap. Dit zijn reusachtige vleermuizen met de kop van een hond en een spanwijdte van 1,5 meter. Toen ik begreep dat deze beesten alleen in de nacht actief zijn was dat even een opluchting, tot de nacht begon. Eén vliegende hond begint als een malle te schreeuwen, waarschijnlijk om de andere te waarschuwen dat het tijd is om wakker te worden. En om ons te laten weten dat het (nog lang geen) tijd is om wakker te worden. Een aantal andere vleerhonden vinden het dan ook leuk om terug te gaan schreeuwen. Het is een bizar geluid, de eerste nacht hadden we het idee dat er iemand hard om hulp aan het roepen was. Dit mocht de pret in ieder geval niet drukken, we hebben een geweldige tijd gehad. Danny heeft meer onder water geleefd dan er boven, het is daar een snorkel paradijsje. Ook hebben we een aantal Nederlanders en een Canadees ontmoet waar we gezellige avonden mee hebben gehad.
Inmiddels zijn we in Krabi beland, een provincie aan de kust op het vaste land. Vandaag hadden we het idee om eens een Thai Massage uit te proberen. Alweer een avontuur op zich. Aangekomen in de massagesalon vertelde de bazin ons dat het verstandiger was te beginnen met een ontspannende olie massage. Wij met het idee wat cultuur te proeven hebben besloten toch de traditionele Thai massage te nemen. Terwijl wij ons klaarmaakte voor de massage hadden beide masseuses een brede grijns op hun gezicht waar wij een tikkeltje kriebelig van werden. Op het begin deed het zeer, we werden in allerlei onmogelijke hoeken gelegd en met knieën en ellebogen werd er op allerlei plekken van ons lichaam gedrukt. Na een klein kwartiertje werd het steeds ontspannender en na een uurtje lagen we allebei bijna te slapen. Uiteindelijk was het dus heerlijk ontspannend.
Het klinkt een beetje gek maar het reizen is soms vermoeiend. Zeker in Thailand moet je je telkens afvragen wie wel en niet te vertrouwen is en ben je constant bezig hoe je het goedkoopst naar het volgende plekje kunt komen. Wij ervaren deze reis ook anders dan een normale vakantie, moet je afscheid nemen van de ene bijzondere plek bereid je je voor op de volgende net zo bijzondere plek. In die voorbereiding vergeet je soms even dat je hier ook optimaal moet genieten, je raakt bijna gewend aan al het moois om je heen.
En soms krijgen we even zin in een broodje kroket, een lekkere bank om op te ploffen of een mama die even lekker voor je kookt. Maar we hebben nog veel meer zin in het volgende avontuur dat op ons te wachten staat. We genieten elke dag van de cultuur, het eten en de lieve mensen om ons heen. We ontmoeten zoveel leuke backpackers waar we zulke gezellige avonden mee hebben, maar waar je na een aantal dagen dan ook (waarschijnlijk voorgoed) afscheid van moet nemen. Dat we op een derde van onze reis zitten klinkt helemaal niet leuk, maar er staat nog zo veel op ons te wachten. We kunnen niet wachten tot we dat allemaal kunnen mee maken, maar nu eerst genieten van Krabi; Pluk de dag! Liefs van ons